Een weekendje Gulpen

Ik zwoeg door het strand in Zandvoort, rechts de zee, recht vooruit de zon, de wind van links en achter mijn rug het noorden. Zo kan ik niet verdwalen. Ver weg in het zuiden, in Gulpen, maken de Heeren de Limburgse heuvels onveilig. Nou ja, we moeten het natuurlijk niet overdrijven. In de loop der jaren zijn ze wel wat milder geworden. De walvissen die ze bejaagden in vroeger tijden zijn in het gunstigste geval guppy’s geworden. Van ‘blubberhook’ naar een vorkje om een stukje rijstevlaai te proeven. En in plaats van een ‘hogshead of whiskey’ drinken ze nu een ‘Korenwolfje’, één per persoon. De volgende stap is Gulpener Bock 0.0, maar dat bestaat nog niet.

De ‘Sterckste Heeren’ waren dagen eerder al vertrokken, op de fiets. Altijd spannend of ze aankomen. Het adagium van de voorzitter is nog altijd: als je de zon aan je linkerhand houdt komt het altijd goed. Een wetenschappelijke onderbouwing daarvan is nooit gegeven, maar gelukkig fietste de voorzitter niet mee. Die had wel iets anders aan zijn hoofd: hoe zorg ik er voor dat er geen Foe Yong Hai of Babi Pangang op het menu komt. Het moest natuurlijk wel leuk blijven. Al snel van de fietsers bericht uit Doesburg. In elk geval rijden ze in de goede richting. Aan de ontspannen gezichten is niet af te lezen hoe het hen vergaat. Van afzien lijkt vooralsnog geen sprake. Als bijna iedereen gearriveerd is in Hove de Burgh is er even lichte paniek bij de laatkomers: ‘Is er nog wat eten over, als we om half negen aankomen? Of moeten we onderweg een Chinees aandoen’. Vreemd, ze zouden beter moeten weten. Drank en eten is hier altijd in overvloed aanwezig. En stroopwafels. Of was hoop de vader van hun gedachten: een goede Babi Pangang. Nummer 46.

Ik zwoeg verder over het strand in de richting van Bohdi Beach. Het ontbijt zal nu wel achter de rug zijn. Ik adem door mijn neus en ik meen de geur van gebakken eieren met spek te ruiken, gebakken in te veel boter. Veel eieren en veel spek. En de voorzitter die als laatste zich komt melden voor het ontbijt: ‘Is er voor mij ook nog wat te eten?’ Ja Henck. Zucht. Langzaam komt het leven van de Heeren weer op gang. Toelevend naar het absolute hoogtepunt van het weekend: de bierproeverij in de plaatselijke brouwerij. Ik denk nog wel eens licht gegeneerd terug aan de whisky proeverij bij Jameson. Geen zorg, het slijt wel. Maar drie glazen speciaalbieren Heeren? Ik hoop dat het goed is gekomen, anders wordt het volgende keer toch echt een high tea met drie verschillende kruidentheetjes. En een glas groene thee. Voor de zekerheid kijk ik nog even op de website van de regionale Limburgse omroep. Gelukkig. Geen onlusten in Gulpen.

Later dat weekend trekken de Heeren het Heuvelland in. Lopend! Althans, een aantal. Misschien toch ook een paar op de fiets die denken nog even de Amstel Gold Race te doen. Die komen er dan vanzelf wel achter dat het geen kroegentocht maar een wielerwedstrid is. Hoewel, misschien zijn ze aan de voet van de Eijserbosweg wel ‘Bie de Tantes’ op het terras terecht gekomen. Beste kroeg in het Heuvelland.

Ondertussen heb ik het terras van Bohdie Beach weer verlaten en loop door het zware zand terug in de richting van Zandvoort.  Go Ahead heeft gewonnen van PEC. De meeste Heeren zijn nu op de terugweg naar huis. In Gulpen wordt de schade hersteld. Het was een mooi weekend.

 

Fred