Auld Lang Syne
Auld Lang Syne is een gedicht/lied van de Schotse dichter Robert Burns. De titel kan vertaald worden met ‘lang geleden’ of ‘vervlogen tijden’.Burns schreef naar eigen zeggen de tekst op uit de mond van een Schotse man en bewerkte die op de manier van oude Schotse balladen. Mogelijk baseerde hij zich mede op een eerdere versie van Robert Ayton. Hij leverde er ook een melodie bij, al is dat niet de melodie die nu gebruikt wordt. Deze melodie is wereldwijd bekend, ook in niet-Engelstalige landen, en is over het algemeen bekender dan de tekst.
Traditioneel wordt het lied gezongen bij de overgang van het oude naar het nieuwe jaar, in Schotland Hogmanay. De zangers staan daarbij in een kring; tijdens het eerste couplet houden zij elkaars hand vast, bij het tweede worden de armen in elkaar gehaakt en bij het derde beweegt de kring zich achtereenvolgens naar binnen en naar buiten. Met de emigratie van Schotten naar andere Engelstalige landen werd het lied, en daarmee ook de traditie, meegenomen.
Het lied is melancholiek van aard en wordt, ook bij andere gelegenheden dan Nieuwjaar, wel gebruikt als afscheidslied. De tekst verwijst naar de herinneringen aan oude tijden, waaraan men gezamenlijk terugdenkt onder het genot van een goed glas.
De Dagen van Weleer
The Flower of Scotland
Het lied beschrijft de overwinning van de Schotse koning Robert the Bruce op koning Eduard II van Engeland in de Slag bij Bannockburn in 1314. De Schotten waren ver in de minderheid, maar wisten nu na jaren hun tirannen te verdrijven.
- O Bloem van Schotland,
- Wanneer zien we
- Uw gelijke weer,
- Die vochten en stierven
- Voor uw kleine beetje heuvels en dalen,
- En tegen hem op stonden,
- Trotse Edward’s leger,
- En hem terugstuurde naar huis,
- Om nog eens na te denken.
- De heuvels zijn nu kaal
- En herfstbladeren
- Liggen er dik en stil
- Over land dat nu verloren is
- Dat hen zo dierbaar was,
- Die tegen hem op stonden
- Trotse Edward’s leger,
- En hem terugstuurde naar huis
- Om nog eens na te denken.
- Die dagen zijn verleden tijd
- En in het verleden
- Moeten ze blijven,
- Maar we kunnen herrijzen,
- en weer de natie zijn,
- Die tegen hem op stonden
- Trotse Edward’s leger,
- En hem terugstuurde naar huis
- Om nog eens na te denken.
- O Bloem van Schotland,
- Wanneer zien we
- Uw gelijke weer,
- Die vochten en stierven voor
- Uw kleine beetje heuvels en dalen,
- En tegen hem op stonden,
- Trotse Edward’s leger,
- En hem terugstuurde naar huis,
- Om nog eens na te denken.